Niewielu zakwestionowałoby wielkość Jose Aldo. Jest to kwestia debaty, w której znajduje się na liście wszech czasów.
W zeszły weekend, najdłużej panujący mistrz wagi piórkowej UFC i jeden z 10 najlepszych pretendentów do wagi piórkowej ogłosił odejście z zawodów MMA, kończąc 18-letnią karierę, w której znalazło się 11 zwycięstw w mistrzostwach, absurdalne 25 zwycięstw w pierwszych 26 występach zawodowych i zwycięstwa. ponad niezliczonymi nazwami namiotów, w tym Urijah Faber, Frankie Edgaroraz Czad Mendes.
Czy Aldo został zapomniany we wszystkich wspaniałych rozmowach? A może jego emerytura wywołała falę nostalgii, która wpłynęła na ponowną ocenę jego osiągnięć? Ekipa MMA Fighting składająca się z Shauna Al-Shattiego, Alexandra K. Lee, Damona Martina i Jeda Meshewa jest tutaj, aby przyjrzeć się historii Aldo, aby określić, gdzie należy on do panteonu najlepszych i najbardziej utytułowanych wojowników MMA.
Koniecznie obejrzyj najnowszy odcinek CHOLERNIE byli dobrzy to ogromny podcast, który świętuje wyjątkową karierę Aldo.
Estera Lin, walka MMA
Al-Szatti: Czy Jose Aldo jest największym wojownikiem wszech czasów? Nie, prawdopodobnie nie. Należy do elitarnego grona: Jon Jones, Georges St-Pierre i Anderson Silva. To pięciu największych wojowników płci męskiej, z jakimi kiedykolwiek walczyli, bez względu na kolejność.
Ludzie się nie zgodzą i jestem pewien, że wszyscy mamy swoich nostalgicznych faworytów, ale ściśle pod względem wyróżnień, umiejętności w stosunku do rówieśników i długości trwałego sukcesu, to jest ta piątka. Kolejność, którą dałem powyżej, jest moim osobistym rankingiem wszech czasów, z Królem Rio siedzącym na miejscu 4, ale możesz argumentować za każdym z tych pięciu dżentelmenów jako KOZĄ i nie nazwałbym Cię szalonym.
Więc na pewno jest coś do zrobienia dla Aldo. Najbardziej zdobiona waga piórkowa wszech czasów; prawie dekada niezrównanej dominacji nad rówieśnikami; 2544 dni jako mistrz świata pod parasolem Zuffa (najwięcej w historii) i 2215 kolejnych dni jako mistrz w kwiecie wieku (drugi w historii); dziewięć kolejnych obrony tytułu Zuffa (drugi w historii); nieprawdopodobny trzeci akt w niższej kategorii wagowej, który prawie zakończył się zdobyciem trzeciego tytułu.
Być może Aldo przerwał walki w drugiej połowie swojej kariery, ale wielkość w sportach walki nie jest zdobywana ani tracona w jedną noc, ale raczej przez lata i dekady budowania wznowień. Absurdem jest nazywanie „smaku miesiąca” KOZĄ w sobotnie wieczory. Alexander Volkanovski ma na swoim koncie cztery tytuły; możliwe, że zdobędzie tytuł. Pewnego dnia może po prostu to zrobić. Pisze pierwsze rozdziały swojego życia i nie ma możliwości skrócenia drogi do ostatecznego celu. Max Holloway i Volkanovski wciąż uważają Aldo za największego wojownika wszech czasów, z prostego powodu, że trwała doskonałość w sportach walki jest jedną z najtrudniejszych rzeczy do osiągnięcia. Ale robię dygresję. )
St-Pierre, Jones i Silva to moja trójka najlepszych wszech czasów pod względem kombinacji czynników, które przedstawiłem wcześniej – pochwały, umiejętności w stosunku do rówieśników, długość trwałego sukcesu – ale Aldo należy do rozmowy i jest nie gorszy niż piąty na jakiejkolwiek szanowanej liście GOAT.
Zawietrzny: Rozbijmy to:
Statystyki – Rekord zawodowców 31-8, z czego cztery porażki w walkach o tytuły, a jedna z przyszłym mistrzem UFC Aleksandrem Volkanovskim. Aldo wygrał 25 ze swoich pierwszych 26 walk, w tym dziewięć prostych obrony tytułu. Po raz drugi został mistrzem wagi piórkowej na UFC 200. Był niekwestionowanym numerem 1 na świecie z wagą 145 funtów w latach 2009-2014 i przeszedł na emeryturę na miejscu 6. z 135 funtami w światowych rankingach MMA Fighting’s.
Jakość konkurencji – W kwiecie wieku nie było najwyższej wagi piórkowej, z którą Aldo by się nie skrzyżował. Jego przejazd przez WEC sprawił, że zdezintegrował Cub Swanson w ciągu ośmiu sekund, przebiegł przez obrońcę tytułu Mike’a Browna, który był świeżo po dwóch ostatnich zwycięstwach nad Urijah Faber, a następnie położył koślawe uderzenie na Fabera. Poza Kid Yamamoto, Faber przez lata był mężczyzną ważącym 145 funtów, a Aldo całkowicie go zdeklasował na 25 minut.
Jego występ o tytuł w UFC zawierał imponujący skład, w tym Aldo dwukrotnie znokautował Chada Mendesa i Frankie Edgar (były mistrz UFC w kategorii wagi lekkiej), odwieczny pretendent do tytułu Ricardo Lamas (dwukrotny pretendent do tytułu kategorii wagi lekkiej) oraz Mark Hominick, który rozegrał 5 walk. zwycięska passa w Toronto z przewagą na własnym boisku.
Możesz też posypać się w pierwszej dziesiątce zawodników wagi koguciej Roba Fonta, Pedro Munhoza i Marlona Verę na dokładkę. Jeśli zapytasz Aldo o jego CV, to w zasadzie oznacza to, że nikt nie ma świetnego CV. Jest szczelny.
Test oczu – Kto mógłby zapomnieć, że Aldo oficjalnie został Królem Rio na UFC 142? Stoczysz jedną z najwspanialszych walk o tytuł wszech czasów przeciwko Mendesowi na UFC 179? Podwójne nokautowanie kolana Swansona? Zmasakrowana noga Fabera? Żeberka, które położył na Jeremy’ego Stephensa i Renato Moicano? Jaką przebiegłość, którą wykazał w przewyższeniu konkurencji przy 135 funtach? Możesz iść dalej.
Nawet jeśli widziałeś tylko jego najciekawsze momenty, byłoby jasne, że byłeś świadkiem jednego z najlepszych pokazów na żywo.
Straty – Aldo przegrał w kilku wielkich walkach, ale to nie wstyd złapać Ls przeciwko Maxowi Hollowayowi i Volkanovskiemu (lub Marlonowi Moraesowi lub Merabowi Dvalishvili, w zależności od tego, kogo zapytasz). Możesz zrobić gorzej, jeśli to twoja lista.
Więc gdzie go oceniam? Nie wiem, czy jest najlepszy w historii, ale w szczytowym momencie był tak dobry, jak wszyscy. Dodaj to wszystko razem, a trudno mi utrzymać go w mojej pierwszej piątce. Chociaż nie znam dokładnych wymiarów twojego, powinien zawierać Aldo.
Estera Lin, walka MMA
Jaskółka oknówka: Jose Aldo jest z pewnością świetnym zawodnikiem wszech czasów, ale trudno nazwać go najlepszym w historii.
Nie jest to obrazą dla udanej kariery, w której Aldo został najdłużej panującym mistrzem wagi piórkowej w historii UFC. Kiedy jednak mówimy o największych, którzy to zrobili, wielu współczesnych Aldo zrobiło więcej – i być może w silniejszy sposób – niż on przeciwko lepszym konkurentom.
Aldo naprawdę cierpi, gdy porównuje się go do Jona Jonesa. Jones nie tylko zdołał przejść przez całą dywizję w ciągu ostatniej dekady, ale także zmierzył się z szeregiem legend i byłych mistrzów. Georges St.Pierre był mistrzem w wadze półśredniej UFC. Fedor Emelianenko pokazał niesamowite wyniki w wadze ciężkiej, w której wygranie więcej niż jednej walki z rzędu wydaje się imponującym osiągnięciem.
Kiedy po raz pierwszy przybył do UFC, Aldo w zasadzie zabrał ze sobą dywizję piórkową WEC, ale 145-funtowa kategoria wagowa wciąż potrzebowała czasu, aby naprawdę wypełnić. Nie popełnij błędu, Aldo zdobył wiele imponujących zwycięstw nad takimi nazwiskami jak Mark Hominick, Kenny Florian, Chad Mendes i Frankie Edgar, ale był bardzo faworyzowany, aby wygrać wszystkie.
Według oddsmakers, Aldo tak naprawdę nie wyciągnął poważnego zagrożenia, dopóki nie zmierzył się z Conorem McGregorem w 2016 roku i, niestety, wynik tej walki prawdopodobnie nadal prześladuje Króla Rio do dziś. W rekordzie Aldo jest wiele dobrych zwycięstw, ale trochę cierpiał z powodu UFC, które wciąż budowało i rozwijało dywizję piórkową, gdy rządził jako mistrz.
Dlatego też Demetrious John – moim zdaniem – ma trudności z włączeniem się w tę dyskusję w porównaniu z takimi nazwiskami jak Jones, St Pierre i Anderson Silva, którzy zwyciężyli w ustalonych kategoriach wagowych. Aldo robił niesamowite rzeczy w wadze piórkowej, ale dostał się wcześnie, zanim dywizja została całkowicie wypełniona zabójcami.
To powiedziawszy, Aldo zasługuje na mnóstwo pochwał nie tylko za panowanie nad wagą 145 funtów przez większą część sześciu lat, ale także za to, że udało mu się na nowo odkryć siebie jako koguciego w drugim etapie swojej kariery. Nigdy do końca nie został mistrzem, ale z pewnością awansował w szeregach, aby zagrozić jako czołowy pretendent – a niektórzy twierdzą (a przez niektórych mam na myśli mnie), że powinien był zdobyć tytuł mistrzowski przeciwko Aljamainowi Sterlingowi nad TJ Dillashawem.
Mimo to, Aldo służący jako KOZA w wadze piórkowej, a następnie stając się cholernie dobrą wagą koguciej, czyni go daleko i daleko w pierwszym głosowaniu Hall of Famer, ale to wciąż nie wystarczy, aby powiedzieć, że jest najlepszym wojownikiem, jaki kiedykolwiek to zrobił.
Siatka: Jeśli nie uważasz Jose Aldo za największego wojownika wszechczasów, to w porządku. W końcu jest to w dużej mierze kwestia gustu, a na świecie jest mnóstwo ludzi, którzy nie lubią masła orzechowego czy czekolady. Ale Reese’s są najlepsze i jeśli się nie zgadzasz, to się mylisz, tak jak w przypadku Jose Aldo.
Mówiłem to niezliczoną ilość razy, ale najtrudniejszą rzeczą w MMA jest obrona tytułu raz po raz, rok po roku, przeciwko najlepszym, jakie ma do zaoferowania twoja dywizja. Jest to trudne zadanie, ponieważ zdobywasz kulminację całego życia przeciwnika. Wszystkie ich marzenia, nadzieje i energia były skupione na jednym celu, podczas gdy Ty pracujesz innego dnia. Musisz wziąć pod uwagę, że rywalizujesz z wojownikami, którzy spędzili dosłownie lata planując walkę z przeciwnikiem, podczas gdy ty walczyłeś z innymi śmiertelnymi zabójcami. To niesamowite, że ktoś może mieć więcej niż pięć obrony tytułów. To może wyjaśniać, dlaczego tak wielu ludzi chodziło po Księżycu i schodziło z niego.
Więc zaczynając od tego, rozmowa o GOAT może zawierać tylko sześć nazwisk, listę, którą Shaheen już podał, plus Fedor Emelianenko (Fedor faktycznie bronił pasa tylko pięć razy, ale to dlatego, że Pride był dziwny – wygrał 18 razy, będąc powszechnie rozpoznawanym jako najlepszego zawodnika na świecie w swojej kategorii wagowej, co tutaj ma znaczenie). A z tej listy sześciu, Jose Aldo ma zdecydowanie najmniejszy bagaż dołączony do swojej walizki GOAT.
Fedor walczył w zupełnie innej epoce i pokonał tonę puszek. Anderson Silva zgłosił się po PED. Dwa razy. Demetrious Johnson walczył o dywizję, która była ledwo znana. Georges St.Pierre przegrał. Nie wtedy, gdy jego kariera słabła, ale kiedy dopiero się wspiął. Jon Jones był również winny wielu problemów poza klatką. Używał PED, a jego „ustaloną wagę” zdominowali ludzie wagi średniej, starzy umyci faceci. Poważnie, z 14 zwycięstw Jonesa w walkach w UFC, odkąd został mistrzem, sześć z nich było z przeciwnikami, którzy w pewnym momencie walczyli na wadze 185 funtów.
Estera Lin, walka MMA
Porównajmy to z Aldo, który pokonał byłego mistrza wagi lekkiej i byłego pretendenta do tytułu wagi lekkiej, zanim sam spadł do wagi koguciej, i cóż, wiem, które z tych rzeczy uważam za bardziej imponujące. (Również pomysł, że bycie faworytem w zakładach jest zapukaniem do czyjejś kariery, jest jedną z najbardziej absurdalnych rzeczy, jakie kiedykolwiek słyszałem. Dosłownie każdy mistrz był uważany za wielkiego faworyta nad przeciwnikami. Tak to działa! Jon Jones jest wybranie ich dla Chaela pieprzonego Sonnena uniemożliwiłoby mu udział w rozmowie!
Jones może być najlepszym wojownikiem, jaki kiedykolwiek żył, ale nie jest najlepszy. Przynajmniej jeszcze nie.
Słuchaj, jeśli nie chcesz umieścić Aldo jako KOZY, to znaczy, prawda. Ale jest moim KOZĄ z jednego głównego powodu: gdybym mógł sam wybrać Zakręcony Piątek w jednego zawodnika i mieć karierę, którą mieli, byłby to Aldo. UFC nie liczy biegu WEC Aldo, co jest szalenie głupie, ponieważ byli własnością tej samej firmy, a Zuffa nawet poprowadził imprezę PPV, używając swoich ludzi z UFC, ale nadal nazywała to WEC. Ale jeśli weźmiesz to pod uwagę, Aldo:
- Był najmłodszym mistrzem w historii Zuffy, 23 lata i 69 dni
- Zremisował po raz trzeci w obronie tytułu promocyjnego (9)
- Ma drugi najdłuższy tytuł panujący w historii (2215 dni) za Andersonem Silva
- Utrzymuje rekord przez większość dni jako mistrz promocji, 2544.
I zrobił to wszystko bez żadnej kontrowersji czy prawdziwej krytyki. Zrobił to wszystko podczas rywalizacji w innej kategorii wagowej. Jest powód, dla którego Jose Aldo jest powszechnie uwielbiany i dlatego jest ulubionym zawodnikiem twojego ulubionego wojownika: On jest pieprzoną KOZĄ.
